Για πολλούς ιδιοκτήτες γατών, τα σκισμένα έπιπλα φαίνεται να είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Οι αιλουροειδείς φίλοι μας έχουν ένα έμφυτο ένστικτο να χρησιμοποιούν τα νύχια τους και να ξύνουν, το οποίο οι άνθρωποι συχνά θεωρούν ως πρόβλημα συμπεριφοράς που πρέπει να διορθωθεί.
Πρόσφατα, μια ομάδα ερευνητών διερεύνησε πρόσφατα ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις οικόσιτες γάτες να ξύνουν και διαπίστωσε ότι δεν συνδέεται απαραίτητα απλά με μια κακή συμπεριφορά. Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, η παρουσία μικρών παιδιών και το είδος του παιχνιδιού στο οποίο επιδίδονται οι γάτες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Τα ευρήματα περιγράφονται λεπτομερώς σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 3 Ιουλίου στο περιοδικό Frontiers in Veterinary Science και υποδεικνύει ορισμένους τρόπους με τους οποίους οι ιδιοκτήτες γατών μπορούν να προσπαθήσουν να αποτρέψουν το ξύσιμο.
«Τα ευρήματά μας μπορούν να βοηθήσουν τους φροντιστές να διαχειριστούν και να ανακατευθύνουν το ξύσιμο σε κατάλληλα υλικά, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλει στην προώθηση ενός πιο αρμονικού περιβάλλοντος διαβίωσης τόσο για τις γάτες όσο και για τους φροντιστές τους», δήλωσε η Γεσεμίν Σαλγκιρλί Ντεμίρμπας, συν-συγγραφέας της μελέτης και κτηνιατρική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας στην Τουρκία.
Στο πλαίσιο της μελέτης, η ομάδα εξέτασε πάνω από 1.200 ιδιοκτήτες γατών στη Γαλλία σχετικά με την καθημερινή ζωή των γατών τους, τα χαρακτηριστικά τους και τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές ξυσίματος. Διαπίστωσαν ότι το άγχος ήταν ο κυριότερος λόγος για το ανεπιθύμητο ξύσιμο. Εάν υπάρχουν παιδιά κοντά -ιδίως μικρότερα παιδιά- το άγχος φαίνεται να ενισχύεται και είναι ένα από τα κίνητρα για τις γάτες όταν στρεσάρονται. Ωστόσο, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η σχέση αυτή δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως και ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες.
Ένας ξεχωριστός παράγοντας που μπορεί επίσης να συνδέεται με το άγχος είναι το παιχνίδι. Τα επίπεδα στρες μπορεί να αυξηθούν όταν οι γάτες παίζουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα λόγω της αδιάκοπης διέγερσης.
«Βλέπουμε μια σαφή σύνδεση μεταξύ ορισμένων περιβαλλοντικών και συμπεριφορικών παραγόντων και της αυξημένης συμπεριφοράς ξυσίματος στις γάτες», δήλωσε η Σαλγκιρλί Ντεμίρμπας. «Συγκεκριμένα, η παρουσία παιδιών στο σπίτι καθώς και τα υψηλά επίπεδα παιχνιδιού και νυχτερινής δραστηριότητας συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση της συμπεριφοράς. Οι γάτες που περιγράφονται ως επιθετικές ή διασπαστικές παρουσίαζαν επίσης υψηλότερα επίπεδα ξυσίματος».
Ενώ ορισμένοι παράγοντες, όπως η προσωπικότητα μιας γάτας και η παρουσία παιδιών, δεν μπορούν να αλλάξουν για να περιοριστεί το ξύσιμο, υπάρχουν κάποιες παρεμβάσεις που μπορούν να κάνουν οι ιδιοκτήτες γατών.
«Η παροχή ασφαλών κρυψώνων, υπερυψωμένων σημείων παρατήρησης και άφθονων ευκαιριών για παιχνίδι μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανακούφιση από το στρες και στην εμπλοκή της γάτας σε πιο εποικοδομητικές δραστηριότητες», δήλωσε.
Ο καθορισμός πολλαπλών σύντομων συνεδριών παιχνιδιού που μιμούνται καλύτερα τα επιτυχημένα σενάρια κυνηγιού είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση διανομέων λιχουδιών σε σχήμα ποντικιού, με τη δημιουργία υψηλών περσίδων στο σπίτι, με τη διασφάλιση ότι το παιχνίδι με τις γάτες είναι πιο διαδραστικό και με το να αφήνετε τις γάτες να εξερευνούν με ασφάλεια την ύπαιθρο περιστασιακά.
Οι συνεδρίες παιχνιδιού που τροφοδοτούν τον εσωτερικό κυνηγό της γάτας είναι πιο πιθανό να διατηρήσουν το ενδιαφέρον της γάτας, με αποτέλεσμα να μειωθούν τα επίπεδα άγχους και να μειωθεί το υπερβολικό ξύσιμο στα έπιπλα.
Οι σύντομες συνεδρίες παιχνιδιού μπορούν επίσης να ενισχύσουν τον δεσμό μεταξύ των γατών και των φροντιστών τους, σύμφωνα με την ομάδα. Η τοποθέτηση ονυχοδρομίου σε περιοχές από τις οποίες περνούν συχνά οι γάτες ή κοντά στο αγαπημένο τους σημείο για να ξεκουραστούν ή η χρήση φερομονών μπορεί επίσης να μειώσει το ξύσιμο στα έπιπλα.
Οι ερευνητές βασίστηκαν σε αυτοαναφερόμενα δεδομένα, τα οποία είναι επιρρεπή στην υποκειμενικότητα. Ωστόσο, λένε ότι απέκτησαν κάποιες μοναδικές γνώσεις σχετικά με τη συμπεριφορά των γατών στο ξύσιμο, τις οποίες ελπίζουν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν για να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για τη διαχείριση αυτής της συμπεριφοράς.
Πηγή: popsci.com
Ακολουθήστε το pet-in.gr στο Facebook, στο Instagram και το Google News
